NOMOFOBİ

Psikologlar tarafından bugüne kadar tespit edilmiş 400’ün üzerinde farklı fobi bulunmaktadır.Bunlardan biri ve en güncel olanı neredeyse herkes için sorun haline gelmiş diyebileceğimiz ‘nomofobi’dir.

 Teknolojinin her geçen gün neredeyse takip edilemeyecek hızla  gelişmesi, toplumsal ve bireysel yaşamımızda yeri doldurulamayacak kadar hayatımızın merkezi haline gelmesine sebep olmuştur. Bireyler günlük yaşantılarında örneğin;hastanelerde,iş yerlerinde, okullarda ve benzeri yerlerde yapması gereken işlelerini artık kolaylıkla sosyal platformlarda bulunan aplikasyonlar aracılığıyla tüm işlerini sadece birkaç dokunuşla  halledebilir durumdadırlar. Metro-metrobüs-otobüs gibi toplu taşıma araçlarını beklerken, araçta seyir halinde iken bile sosyal görüşmelerine ya da iş faaliyetlerine ya da emlak işlerine hatta alışveriş yapabilir olmuşlardır.

Bu imkanlara sahip olmamızı sağlayan ya da bir diğer değiş ile bizi bu duruma getiren rolü en büyük olan araç ise cep telefonlarımızın akıllı hale gelmesi ile ortaya çıkan -smart phone- yani  akıllı telefonlardır. Sınırsız imkanlar topluluğu haline gelen telefon günlük  hayatımızı kolaylaştırır hale gelmiş olduğu için bu imkanlardan yoksun kalma durumu ya da düşüncesi bile bizleri rahatsız eder hale gelmiştir. Telefonların sağladığı imkanlara ulaşamama korkusundan dolayı kişilerde psikolojik bir rahatsızlık meydana gelmektedir. Akıllı telefonlara olan her işi halledebilme ve eğlenebilmekten kaynaklanan  düşkünlük yaratmaktadır.  Bu durum zorunlu bir ihtiyaç haline gelmesini tetiklemiştir. Düşkünlük ve zaruri ihtiyaç haline gelmiş olan akıllı cep telefonlerı ise zamanla bir çeşit bağımlılık yaratmaktadır.

Toplumdaki gözlem ve deneyimlere dayalı olarak, cep telefonlarının yetişkin bireylerde olduğu gibi çocuklarda da günlük yaşamlarını idame ettirmelerinde ihtiyaç duydukları bir araç haline gelmiştir. Çocukların bu üstün teknolojik aletle  gün içerisinde sıklıkla etkileşime geçtikleri gözlemlere dayanarak söylenebilir. Günümüz ailelerine baktığımızda ebeveynlerin çocuklarına telefonla vakit geçirirken süre kısıtlaması yapmadıkları görülmektedir. Çocukların telefonu  kullanım nedenleri genelde  eğlence amaçlı bir kısmı da daha eğitici, öğretici ve sanatsal amaçlarla kullanmaktadırlar. Ailelerin günümüzde zaman zaman çeşitli nedenlerle kendilerinin de çocuklarını telefonlarına yönelttiklerini söyleyebiliriz.

Ailelerin kendi çocuklarını dijital teknolojilere yönelttikleri durumlara örnek olarak;oyalamak, eğitici içerik izletmek, çocuğun istenmeyen yerde engellenemeyen davranışına engel olması için susturma ve ödüllendirme amaçlı olarak kullanmaktadırlar.

Connecticut Üniversitesi’nde araştırmacı olarak görev yapan David Greenfield bu bağımlılığı İngilizce dilinde No Mobile Phone kelimelerinin birleşmesinden meydana gelen Nomophobia (Nomofobi) kelimesi ile tanımlamıştır.

Bu fobik durum kişilerin telefonlarına erişemediği ya da kaybettiğini düşündüğü zamanlarda sıkıntılı bir davranış göstermeleriyle  ya da telefonları yanlarındayken bile sık sık cep telefonlarının yerinde olup olmadığını kontrol etme arzusu  ile belirginleşmektedir. Akıllı telefonlarına erişim sağladıkları zaman kişiler kendilerini eksik olan parçalarının dolmuş olduğu duygusuna kapılarak iyi hissedeceklerdir. Bir süre sonra telefonlarına daha da bağımlı hale gelmektedir. Bu sebepten dolayı  kişiler telefonlarına olan düşkünlüklerini kontrol altına almayı öğrenmelidirler. Eğer yapamıyorlarsa bir uzmandan yardımıyla psikoterapi desteği ile bu durumu kolaylıkla kontrol altına alabilirler.